امروزه بسیاری از معلمان می‌کوشند تا دانش‌آموزان کلاس درس را محلی برای یاد گرفتن، اشتباه کردن، بازنگری در راهبردها و آموختن از شکست‌ها بدانند. به گفته کارول ووک1، معلم‌های بسیاری سعی دارند دانش‌آموزان را تشویق کنند که هوش را انعطاف‌پذیر بدانند که می‌تواند در اثر تمرین و تلاش، رشد کند و افزایش یابد. علیرغم تلاش این افراد، هنوز نظام آموزشی پیام متفاوتی را ارسال می‌کند که تلاش این معلمان پیشرو را ناکام می‌گذارد. جو بولر2، استاد دانشگاه استنفورد، یکی از پیشگامان مبارزه با طرز فکری است که به خصوص در زمینه آموزش ریاضی، به دانش‌آموزان القا شده که استعداد ریاضی امری مادرزادی است و تغییری نخواهد کرد. بسیاری بزرگسالان و دانش‌آموزان از این باور که فاقد "مغز ریاضی" هستند و یا هیچ موفقیتی در ریاضی نخواهند داشت، صدمه دیده‌اند. برای مقابله با چنین طرز فکری، بولر پیشنهاد می‌کند که معلم‌ها از روش‌هایی همچون تکالیف ریاضی تصویری همراه با متن برای ارسال پیام‌های مثبت استفاده کنند. او وب‌سایتی را هم با عنوان YouCubed حاوی ویدئوها، تحقیقات و فعالیت‌های کلاسی برای کمک به معلم‌ها راه‌اندازی کرده است. بولر به دانشجویان دانشگاه استنفورد درس می‌دهد همان‌هایی که این تصور را دارند که از هوش و استعداد کافی برای راه یافتن به یکی از برگزیده‌ترین دانشگاه‌های جهان برخوردارند. اما در بین مکالمات شخصی با دانشجویان، بولر متوجه شد که چگونه برچسب‌هایی نظیر "باهوش"، "نخبه" و ... نه تنها بر کودکان که بر بزرگسالان نیز اثرات منفی دارد. بسیاری از این افراد در تمام طول تحصیل، با این فشار درونی و اجتماعی رو به رو بودند که اجازه ندارند اشتباه کنند و باید همیشه بهترین باشند تا مطابق با برچسبی که به آنها زده شده، رفتار نمایند. بولر ویدئوی کوتاهی از مصاحبه‌های خود با دانشجویان برتر استنفورد انجام داد که در آن، احساسات و تجارب منفی دانشجویانی که نخبه و بسیار باهوش تلقی می‌شوند، به زبان خودشان بیان می‌شود. *** 1. Carol Dweck 2. Jo Boaler